به نقل از «تسنیم»

جشنواره فیلم در مشهد/ نظر تماشاگران درباره فیلم‌های گل‌های باوارده و کاپیتان + فیلم

تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۸۷۵۳۲

جشنواره فیلم فجر مشهد شلوغ‌ترین روزهای خود را به لحاظ اکران فیلم‌ها پیش رو خواهد داشت و ۱۱ فیلم را در ۶ پردیس سینمایی منتخب به مخاطبان عرضه می‌کند. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم ازمشهدمقدس، اکران فیلم‌های جشنواره تا فردا در مشهد ادامه دارد و امروز نیز پردیس‌های منتخب جشنواره در مشهد، شلوغ‌ترین روز خود را به لحاظ اکران فیلم‌ها و با اکران 11 فیلم پیش رو خواهند داشت بر این اساس پردیس سینمایی هویزه فیلم‌های «آنها مرا دوست داشتند» در ساعت 15، «پرونده باز است» در ساعت 17:30 و «هوک» در ساعت 19:30 را اکران می‌کند همچنین پردیس سینمایی آفریقا  «کاپیتان» را در ساعت 17:30 و «سینما متروپل» را در ساعت 19:30 به روی صحنه می‌برد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پردیس ویلاژتوریست در 2 سانس 17:30 و 22:30 فیلم‌های «عطرآلود» و «غریب» را  اکران خواهد کرد و پردیس سیمرغ «اتاقک گلی» در ساعت 17:30، «در آغوش درخت» در ساعت 19:30 و «کت چرمی» در ساعت 21:30 را اکران می‌کند؛ همچنین پردیس سینمایی برفی نیز در ساعت 19:30فیلم «سرهنگ ثریا» و پردیس سینمایی پارک‌بازار در ساعت 19:30 فیلم «سینما متروپل» را برای مخاطبان اکران می‌کنند.

اما شب گذشته فیلم‌های گل‌های باوارده و کاپیتان در سینما هویزه مشهد برگزار شد که در همین راستا محمد کلاته‌ملایی ،منتقد سینما در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهارداشت: فیلم‌نامه گل‌های باوارده اثر قصه‌ای دارد که ظرفیت آن برای ساخت در قالب نمایش خانگی را دارد. در این فیلم یکسری تیپ‌ها مشاهده می‌کنیم که قرار است از یک پالایشگاه محافظت کنند. این تیپ‌ها از موقعیتی به موقعیت دیگر می‌روند و هدف‌شان تامین سوخت است.

وی افزود: موضوع بعدی تامین سوخت نیروهای نظامی است. این فیلم می‌توانست به همین شکل ادامه پیدا کند و موقعیت‌های زیادی خلق کند لذا پیشنهاد می‌کنم وزارت نفت این اثر را به‌ صورت سریال بسازد.

این منتقد سینما عنوان کرد:گل‌های باوارده همان ابتدا پالایشگاه را به عنوان یک مسئله برای بیننده می‌سازد. فیلم‌ساز سینما را می‌داند و پالایشگاه را به خوبی تصویر می‌کند.

استقبال 6 هزار نفری از جشنواره فجر در مشهد/ مردم درباره فیلم‌ها چه می‌گویند؟ + فیلم‌

کلاته‌ملایی تصریح کرد: این فیلم می‌خواهد نشان دهد خیلی آدم‌ها در جنگ بوده‌اند که ارزش کار آن‌ها کمتر از شهدا نبوده است و زحمات زیادی کشیده‌اند.

این منتقد سینما در خصوص فیلم کاپیتان نیز اظهارداشت: فیلم شخصیت‌ها را به خوبی معرفی می‌کند اما پس از معرفی، اثر کمی در عرض حرکت می‌کند. شخصیت اصلی فیلم، با یک دختر به فوتبال می‌رود و این موضوع ادامه پیدا می‌کند. در حقیقت ماجرا قصه‌ای ندارد و همینطور ادامه پیدا می‌کند.

این منتقد سینما عنوان کرد: فیلم کاپیتان تا دقیقه 80 در جا می‌زند، از این بخش به بعد یک شخصیت دوست‌داشتنی آبادانی وارد داستان می‌شود که به نوعی رقیب عیسی است. کاش این شخصیت همان دقیقه 20 وارد داستان می‌شد و این موضوع همان مشکل اصلی فیلم‌نامه است.

اما در ادامه یکی از تماشاگران جشنواره در خصوص فیلم کاپیتان دومین ساخته محمد حمزه‌ایاظهارداشت: این فیلم به عنوان اثر دوم کارگردان، حاکی از آن بود که وی می‌تواند با بچه‌ها خوب کار کند. این فیلم حرف‌های زیادی برای گفتن داشت و تاثیرگذار بود.

وی افزود: یکی از بینندگان فیلم کاپیتان درباره ارزیابی خویش از این فیلم گفت: کاپیتان فیلم دلنشینی بود و در تحریک عواطف انسانی هم به اندازه لحظات شاد و هم به اندازه لحظات غمگینی داشت.

یکی دیگر از تماشاگران بیان کرد: کاپیتان روح لطیفی داشت و نسبت به بسیاری از آثار امسال، یک تغییر ذائقه محسوب می‌شد.

تماشاگر دیگری ادامه داد: به نظر من فیلم خوبی نبود و در انتخاب بازیگر موفق عمل نکرده بود. در تدوین نیز امکان داشت قصه فیلم بهتر عرضه شود.

مخاطب دیگری در خصوص اکران  فیلم گل‌های باوارده  اظهارداشت: البته این فیلم مربوط به دفاع مقدس بود و به لحاظ جلوه‌های ویژه و نقش عموم مردم را به خوبی نشان می‌داد، این فیلم از نظر جایگاه، رده متوسطی بین آثار مربوط به دفاع مقدس داشت البته پیش از این در مورد زحماتی که برای حفظ و نجات پالایشگاه نفت شده بود اطلاعی نداشتم و از این جهت گل‌های باوارده دانسته‌های خوبی را به من منتقل کرد.

مخاطب دیگری با بیان اینکه فیلم حالت مستند گونه داشت افزود: اگر این امکان وجود داشت که روی فیلم‌نامه اثر بیشتر کار شود، کمی از حالت مستندگونه خارج می‌شد.گل‌های باوارده کار نویی بود و از جلوه‌های ویژه خوبی نیز بهره می‌برد.زمانی قلب ایران همین پالایشگاه‌ها بود که این فیلم نیز به خوبی این مسئله را به تصویر کشید.

انتهای پیام/28/.

منبع: تسنیم

کلیدواژه: گل های باوارده پردیس سینمایی فیلم کاپیتان منتقد سینما ساعت 19 30 فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۸۷۵۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد

فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.

مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.

وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن یک تجربه داشته باشند چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.

کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه همانند کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای فیلم در سینما ایران داریم و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی اوقات در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن هست که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.

در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بود

وی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.

طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.

وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه‌ی غوغا سالاری فیلم‌های کمدی و گیشه پسند قدم می‌گذارید کار دشوار می‌شود اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبین دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.

کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن یک مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیر کمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب اول تماشاچی‌ها باشد.

وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبین را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بناگذاری کردیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه کنندگان و به تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و صرفاً بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرا برسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهده آفرینش آثاری بهتر باشیم.

تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بود

طاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.

وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.

کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.

وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.

طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.

تصویر، هنری اثرگذار است

علیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.

وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.

بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.

وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.

استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.

وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.

به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.

کد خبر 748562